ما را در تلگرام دنبال کنید.> 
کلمه Balloon مشتق شده از کلمه لاتین Ball به معنی توپ می باشد.
کیسه ای کشسان که با گونه‌های مختلفی از گاز، مانند هلیوم، هیدروژن، نیتروژن، نیترو اکسید یا هوا پر میشود. نخستین بادکنک‌ها از مثانه خشک شده حیوانات بوده‌اند. بادکنک‌های نوین را می‌توان از موادی چون لاتکس، لاستیک و… ساخت. برخی بادکنک‌ها کاملاً تزئینی هستند، در حالی که برخی برای کاربردهای ویژه چون هواشناسی، درمان، نظامی، یا ترابری به‌کار می‌روند. ویژگی‌های بادکنک، شامل چگالی کم و بهای کم، سبب کاربردهای گسترده آن شده‌است. پیش از ورود بادکنک مصنوعی، از بادکنک‌های طبیعی استفاده می‌شد. فرهنگ دهخدا در این باره می‌نویسد: «مثانه گوسفند و گاو و مانند آن که بمالند تا نازک شود و باد در آن دمند و سر آن محکم کنند بازیچه کودکان را». این گونه بادکنک‌ها حتی در اروپا نیز کاربرد داشته‌است.
نخستین بادکنک نوین، بدست یک کشیش زاده ی اهل برزیل پرتغالی، به نام بارتولومو دگوسماو اختراع شد و نخستین نمایشگاه عمومی در دادگاه پرتغالی، در تالار کاسادا ایندیا در لیسبون و در ۸ اوت سال ۱۷۰۹ بود. بادکنک رزینی بدست مایکل فارادی در سال ۱۸۲۴ اختراع شد. این بادکنک با هیدروژن باد شده بود و در آزمایش‌های او با این عنصر به کار می‌رفت. شبیه‌ترین بادکنک‌ها به بادکنک‌های امروزی در لندن و در سال ۱۸۴۷ بدست ج.گ. اینگرام ساخته شد ولی فرآوری انبوه آن تا سال ۱۹۳۰ به تعویق افتاد.
جهت کسب اطلاعات بیشتر بر روی لینک زیر کلیک کنید .
درباره این سایت